– Życie konsekrowane to życie poświęcone całkowicie Panu Bogu. Składając śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, chcemy całą naszą rzeczywistość ofiarować Bogu, tak jak Jezus został ofiarowany w świątyni przez swoich rodziców. Pragniemy odtworzyć te charakterystyczne przymioty życia Jezusa – czystość, ubóstwo i posłuszeństwo – na tym polega życie konsekrowane. – wyjaśnia o. Leszek Stańczewski, przeor klasztoru Karmelitów Bosych w Czernej.

Zakonnik przypomina, że osoby konsekrowane, to nie tylko siostry i bracia zakonni, ale także członkowie stowarzyszeń życia apostolskiego, instytutów świeckich, dziewice, wdowy, pustelnicy i ci wszyscy, którzy zdecydowali się w szczególny sposób poświęcić Bogu.
– Życie konsekrowane to moja droga do zbawienia. Współczesny świat przeżywa kryzys. Ludzie są pogubieni. Nie wiedzą, po co żyją. Zabijają potrzebę zadawania sobie pytań przez alkohol, seks, pornografię i internet. Habit ma prowokować: zamiast poddać się hedonizmowi, ktoś rezygnuje z pokus współczesności. O co mu chodzi? Mamy być znakiem Boga, który przekracza naszą rzeczywistość i zachęca ludzi, by spojrzeli inaczej na swoje życie. Habit ma być zatem wyzwaniem, znakiem sprzeciwu i twórczym niepokojem dla kogoś, kto zobaczy osobę w habicie i zacznie zastanawiać się nad sensem swoje życia. – zauważa.

Ojciec Leszek przypomina, że Zakon Karmelitów Bosych istnieje przeszło 450 lat, a w Polsce od 1605 roku służy Bogu, ludziom i Ojczyźnie.  Podaje przykład św. Rafała Kalinowskiego – karmelity, powstańca styczniowego, kapłana i wychowawcy Augusta Czartoryskiego.

Piękna postać, wspaniały spowiednik, przeor klasztoru w Czernej i inicjator budowy klasztoru w Wadowicach. Przyczynił się do moralnej odbudowy Ojczyzny. Wiedział, że w trudnych czasach zaborów, dbanie o poziom moralny Polaków, zapewni fizyczną odbudowę Polski w przyszłości.

2 lutego, 40 dni po Bożym Narodzeniu, w Święto Ofiarowania Pańskiego, Kościół obchodzi Dzień Życia Konsekrowanego. Ustanowił go Jan Paweł II w 1997 roku. W orędziu na I Dzień Życia Konsekrowanego, Ojciec Święty określił jego potrójny cel: dziękczynienie za dar życia konsekrowanego, poznanie tej formy życia przez wiernych oraz – odnoszący się bezpośrednio do osób konsekrowanych – odkrywanie jeszcze bardziej Bożego piękna.

Osoby konsekrowane, podobnie jak Jezus w jerozolimskiej świątyni, oddają swoje życie na wyłączną służbę Bogu. W Polsce święci się wtedy gromnice, dlatego tradycja nazywa ten dzień Świętem Matki Bożej Gromnicznej.

źródło: diecezja.pl